Na jaren van tekenen en schilderen ontdekte ik na mijn pensionering als docent volwasseneneducatie, het beeldhouwen.

Aanvankelijk hakte ik koppen in steen en onderzocht ik de mogelijkheden om menselijke emoties in het harde materiaal weer te geven.

Tijdens de 6 jarige opleiding aan de Academie der Schone Kunsten in Arendonk werd de aandacht gelegd op de studie van de hele menselijke figuur en in mijn vrije werk probeerde ik de zoekende mens op keerpunten in zijn leven te vangen in jute, hout, ijzerdraad, garen, lood etc.

De laatste jaren werk ik in brons zowel voor opdrachten als voor vrij werk.

Uitgangspunt voor mijn werk is de kwetsbare, zoekende mens in relatie tot zijn omgeving met vragen over ouder worden, verlies en vergankelijkheid.